Czego nauczyłam się w MUWCI

Wiesz, że jesteś w MUWCI, kiedy…

Kiedy rozmawiasz przez całą noc z kolegą o celu i sensie życia, a następnie wspinacie się na Internet Tower, żeby zobaczyć wschód słońca.

Co piątek jeździsz rowerem do Paud i masz okazję pogadać z osobami, z którymi normalnie nie rozmawiasz.

Pływasz wieczorem w basenie razem z żabami.

Kiedy siedzisz cały dzień w bibliotece tylko dlatego, że jest tam AC i jest chłodniej niż gdziekolwiek indziej.

Robisz pranie, ubrania przynosisz dwa tygodnie później.

Pies mieszka w twoim prysznicu, szczur mieszka w twojej toalecie.

Z ekscytacją oglądasz Harry’ego Pottera w domu jednej z nauczycielek, bo nie oglądaliście telewizji od prawie roku.

Śpisz w domku na drzewie.

Próbowałeś czekolady z Gwatemali, ciastek z Kolumbii, przypraw z Meksyku, herbaty z Maroka, sera z Norwegii i wszystkich tych dziwnych rzeczy, które przysyłają rodzice twoich kolegów.

Znasz to rozczarowanie, kiedy słynne drzewo na Mt. Wilko okazuje się być jedynie większym krzakiem.

Sen nie jest już w twoim słowniku.

Ludzie zbiorową golą sobie głowy.

Zupka chińska jest pełnowartościowym posiłkiem. (Stop. Zupka indyjska, czyli maggi.)

Gdy w twojej łazience obok siebie stoją: żel pod prysznic, szampon, odżywka, żaba.

Używasz rąk, żeby zakomunikować, że się z kimś zgadzasz, albo nie.

Plamy i dziury w twoich ubraniach nie mają już znaczenia.

Kiedy masz oddzielny zestaw ubrań na Holi, taplanie się w błocie i AQ lock down.

Kiedy odkrywasz, ile tak naprawdę osób może zmieścić się na jednym motorze, samochodzie, autobusie i w twoim łóżku.

Kiedy lodówka we wspólnym pokoju dosłownie staje się wspólna.

Kiedy myjesz garnek gąbką, która jest prawdopodobnie bardziej brudna niż sam garnek.

Żelazka używasz tylko na zakończenie roku i na egzamin z fizyki.

Nie możesz bezpiecznie wyjść z pokoju, bo na zewnątrz grasuje małpa.

Częściej nosisz ubrania innych ludzi niż swoje własne.

Nie możesz spać, bo do twojego pokoju dochodzą odgłosy modlitwy z okolicznych wiosek.

Pożar niedaleko szkoły oznacza, że ktoś musi opuścić lekcje i iść go ugasić.

Potrafisz upiec ciasto z połowy składników w mniej niż 30 min. i które da się zjeść. Upiec je w mikrofalówce.

Idziesz do nauczycieli, żeby pożyczyć foremkę do ciasta albo użyć ich piekarnika.

Kiedy twoja koleżanka z pokoju nastawia budzik na rano,  a następnie drzemkę i nie wstaje przez następne pół godziny.

Kiedy śmiejesz się do łez i płaczesz tak długo, aż w końcu zaczynasz się śmiać.

Śpisz przy zapalonych lampkach.

Nauczyłeś się jeść rękami (wbrew pozorom nie jest to takie proste).

Wszędzie chodzisz w klapkach.

Jako iż oficjalnie zakończyłam moje zajęcia i teraz tylko czekają mnie egzaminy, aby zbytnio nie przemęczać się nauką opracowałam dość prosty plan na najbliższe tygodnie:

domek na drzewie + basen + rower + Mt. Wilko + Pune + filmy

18 dni i będę tysiące kilometrów dalej.